Na de nodige tussen stops kwamen we aan in Chatillon sur Seine waar de eerste
overnachting plaats vond in een leuk motor vriendelijk hotelletje.
Auberge de la Baume
Na een verkwikkende nachtrust terug de weg op (in de regen) maar al snel kwamen
we in beter weer terecht en werd de glimlach groter van ons beide.
Ons katrientje zorgde voor de nodige plaatjes en richting Gap moest het gaan.
Langs leuke dorpjes en mooie uitzichten kwamen onze eerste
echte bergen al in het zicht!
Door het betere weer en het azuur blauwe water die we tegen
kwamen was ons doel eens een camping te doen met het tentje die ons een super
goed onderdak bezorgde.
Dus juist voor we de grote stad Gap binnen kwamen vonden we een degelijke
camping.
Camping Alpes Dauphine
Als gauw werd de tent klaar gemaakt en konden we genieten van de omgeving en het
eten aldaar.
Door het al hoger gelegen gebied hebben we al bij al goed
geslapen maar toch wat aan de frisse kant gehad tijdens die nacht.
s’morgens vroeg uit de veren om onze trip rustig verder te zetten richting
Menton (tegen Italiaanse grens)
Ja rustig!! Wat ik zelf niet had opgemerkt was het feit dat tijdens het maken
van de route thuis ik er niet eens had bij stil gestaan dat we over de col De La
Bonette gingen rijden!
Een zeer prachtige weg met de nodige bochtjes bracht ons naar de top van deze
reus.
De hoogst berijdbare top hebben we eigenlijk niet gezien want deze zou rond de
2802 meter zijn en wij hebben op ons zumotje 2770 meter zien staan.(dju,32 meter
gemist hihi)
Eens over deze bergen heen begin je het echt cote d’azur
gevoel te krijgen,ook wat de temperatuur betreft want al gauw zagen we 34° staan
op de motor t° meter tijdens het rijden!
Na wat geklets tijdens een middag stop beslissen we terug een camping te doen
(door het goed weer) maar wel zullen we eens de grens over steken om eens een
dutje te doen in Italië!
Ok, we hebben daar al vlug een camping gevonden maar achteraf bleek dit er één
te zijn om zo vlug mogelijk te slapen
en de volgende dag die zo vlug mogelijk
uit onze herinneringen te verwijderen.
Niet echt een aanrader maar toch hier de link naar deze (prachtige) camping
Opgelet; de plaatjes op die site komen niet echt overeen met de werkelijkheid!
Camping Helios
Dus betreden op eigen risico !
:-)
Na een nacht te hebben door gebracht op Camping Cosmos :-) gaan we via het chique Monaco de
hele Cote d’Azur afrijden met hier en daar een tussen stop.
Door de hitte zagen we ons genoodzaakt op ons plan toch lichtjes te wijzigen en
het volgende werd op til gezet.
We gaan ons eerst een slaapplaats zoeken voor drie nachten en gebruiken deze op
de cote d’azur te verkennen
en eens te genieten van de jetset (ons eens mengen
met de euro miljonairs )
En ja,tijdens het zoeken naar een hotel ben ik er toch eens in geslaagd ons
panneke op de grond te leggen (voetje uitgeschoven)
met gelukkig niet al te veel
gevolgen en geen verwondingen van ons beide.
Als vlug deze uitschuiver vergeten en al even vlug hadden we iets moois gevonden
om te slapen.
Het stadje noemt Cavalaire-sur-Mer en ligt dicht bij de badsteden hier.
Hotel De La Mer
Er was wel een klein probleem,er was maar plaats voor één nacht in dit hotel.
Leuk eraan was het feit dat net het straatje tot op het einde rijden en daar
hadden we een heel mooie camping.
Camping Selection
Kort samen gevat,we hebben daar toch drie nachten kunnen verblijven op onze
cote! te bezichtigen.
Menton,Monte-Carlo,Monaco,Nice,Cannes,Fréjus,Saint Maxime,al deze steden zijn de
revue gepasseerd.
Ook dit is daar natuurlijk ook te zien (bewonderen)
RR cabrio met wielen van 24 inch ! en de befaamde Bugatti
met zijn 1001 Pk (wat een beest,bijna zo goed als een Pan ! hihi )
En op het einde van ons verblijf aldaar mocht de oude jachthaven van Marseille
zeker niet ontbreken!
Langs de mooie straten met hun zeer herkenbare huizen gaan
we onze reis verder zetten.
Door het heel drukke verkeer is het natuurlijk een stuk minder om met een vol
gelanden pan voor elk rood licht te moeten stoppen als je met een hete ketel
tussen je benen zit :-)
Volgende bestemming was “De” Mont Ventoux.
Wel gaan we terug eerst een slaapplaats zoeken ergens net voor de reus om de dag
nadien met een frisse geest aan de klim te beginnen.
Vlug werd het volgend hotel voorzien van onze bagage zodat we het kleine dorpje
Saint-Saturnin-Lés-Apt konden bekijken die trouwens nog een heel mooi oude
burcht heeft staan.
Hotel
Le Saint Hubert
Na een goed ontbijt en een stevige kop koffie zijn we klaar
voor de Ventoux.
De rit verliep zonder problemen en na veel bochten werk tussen de fietsers die
deze berg aandoen bereikten we de top waar de emotie na het harde werk bij de
talrijke aangekomen fietsfanaten alle proporties aan nam! (raar want ik hoefde
enkel met het rechter hand een beetje te draaien en we waren ook boven) hihi.
Bij tien a twaalf graden kan je het daar boven niet echt zomers noemen maar wat
een uitzicht!!
Mont Ventoux was de onze en konden ons ook niet meer afnemen,vlug de nodige
foto’s nemen en Katrien wat filmen tijdens de afdaling
(wat toch spooky is om
die film dan achteraf te zien)
Nu zou het richting Salagou gaan,dit is een heel mooi meer waar ik als
karpervisser niet kan omheen rijden!
Tevens zouden we deze basis gebruiken om de welgekende stad en het viaduct van
Millau te gaan bezichtigen.
Al vlug werden de frisse C° terug omgeruild voor een bloed hete rit richting
Clermont-Herault (Salagou)
Terug werd voor de afwisseling een camping gekozen (we hadden tenslotte niet
voor niets al die camping troep mee hé) waar we twee nachten gaan blijven.
Camping Municipal Le Salagou
De camping zelf was niet van veel luxe voorzien maar het ging hem erom om te
kunnen slapen en vandaar uit de uitstap naar Millau te doen dus heel veel hadden
we niet nodig (goede douche is ook al veel)
Wet eten betreft moet je zeker niet op deze camping zijn maar in
Clermont-Herault is het mogelijk een heel lekker en veel te eten (wat wij
natuurlijk hebben gedaan)
Het meer staat ook heel bekent bij de vele kite surfers die
daar hun ding komen doen (wat ook wel eens de moeite is om te zien)
Na een nacht in het tentje gaan we het viaduct daar eens gaan bewonderen in
Millau.
De tol viaduct zelf hebben we niet bereden want ik had
liever onderaan het viaduct geweest om een indruk te schetsen van de omvang van
deze constructie.
(je voelt je echt heeeeel klein als je aan één van de pijlers
staat)
Met haar hoogste top van 343m en 2460m totale lengte is het echt wel eens de
moeite om daar eens een kijkje te gaan nemen als je er in de buurt bent!
De volgende dag zijn we al snel terug op pad om de hitte een beetje voor te zijn
maar echt veel helpen doet dit niet
aangezien we al snel weer de 34° op het
instrumentenbord kunnen aflezen!
Ons volgend doel was Andorra,wel zijn we van mening deze trip langs de snelweg
te doen op wat tijd te winnen en vlot te kunnen door rijden!(dachten we toch)
Eens we goed en wel op de snelweg zaten bleek al gauw dat het niet zo rustig
ging zijn!!
Door de bosbranden die zich voordeden rond de Spaanse grens richting Barcelona
was de snelweg net na Perpignan volledig afgesloten en was al het verkeer
genoodzaakt om ONZE weg te nemen om via Andorra naar Spanje te gaan.
Leuk is natuurlijk anders maar gelukkig kan je met de pan je in bochten wringen
om zo niet teveel te moeten aanschuiven in de files die daar ontstonden!hihi.
Eens we dichter bij ons volgend doel kwamen begon ook de C°
terug te zakken omdat we algauw op een hoogte kwamen van boven de 2400m en dit
vonden we eens zalig !
Wat vast staat is dat je niet al te lang moet zoeken aldaar
voor een hotel want deze zijn spot goedkoop.
Het eerste die we binnen stapte mocht ook onze bagage bijhouden! (voor 30
euro/nacht zoek ik niet verder)
Hotel Central
Het enige verschil was dat als we ergens toekwamen we direct de korte broek
konden aandoen om te genieten van de omgeving maar daar was dat niet het geval.
(een lange broek met trui was nodig met de 14°)
Het schoppen kon dus beginnen want hier is heel veel spot goedkoop (maar
opletten is geblazen !!) niet alles is er goedkoop en soms willen ze jou zelf
meer doen betalen dan bij ons!!
Twee nachten blijven we in Andorra dus het hebben tijd zat om daar alles rustig
te bekijken en niet zomaar onze zuur verdiende euro’s uit te geven.
Ook werd snel duidelijk dat we daar geen honger zouden
hebben door de talrijke restaurants (de ene al wat beter dan de andere zoals
overal zeker).
Wat we niet konden achterlaten was toch wel een mooi stuk serranoham !!
Deze lekkere rauwe ham hebben we bij een speciaalzaak aldaar gekocht en hebben
we mee gedragen voor enkel honderden kilometer.
(telkens bij een middag werd er
een stokbrood gekocht en kwam het mes boven !!)
Tijdens de laatste avond in Andorra werd er beslist ( dat is toch echt super als
niets moet en alles mag hé)
om de volgende morgen vroeg uit de veren te springen
om onze reis verder te zetten richting Le Mans.
Wel zouden we ergens tussenin nog een nacht door brengen om niet te zot te
moeten doen.
Perigueux zal het worden en verder niets anders,aldaar dan goed eten en een
lekker bedje.
Een Premiere-Classe hotel is zo gevonden en die hebben voor hun 45 euro zelf
airco!(toch aldaar zal blijken)
Hotel Premiere Classe
Wat nog een meevaller was is dat daar toch wel een Buffalo
Grill is zeker.
Voor een vleeseter zoals ik (wij) niets tekort dus,met een lekkere maaltijd als
gevolg.
Volgende dag terug vroeg eruit op naar Le Mans ( niet zo echt voor de stad
daar,maar dit is de streek waar ik als karpervisser in oktober zal vertoeven)
om
eens naar een watertje te gaan kijken ! hihi ( het is niet voor niets dat ik
Goldencarp heet hé)
Eens aangekomen in Le Mans zonder navraag terug ingetrokken
in een Premiere-Classe hotel,waar toen bleek dat niet al deze hotels airco
hebben! (dedju)
Hotel Premiere Classe
Doordat we daar enkel op doorreis waren hebben we enkel terug goed gegeten op de
markt plaats aldaar (toch wat mij betreft)
want Katrien vond het eens tijd om
iets lekkers speciaals te eten wat we niet kende!
Toen haar bord met de Andouillette erop voor haar stond was plots al een stuk
van het enthousiasme verdwenen!
Alles moet een mens eens proberen,en met dit moto begon ze aan de maaltijd,maar
al gauw vertrok het gezicht en mocht ik mijn glimlach weg doen en ook eens
proeven.
(gelukkig had ik nog mijn mosselen en een karafje wijn om door te
spoelen)
Dit was een vergissing want beide vonden we het niet zo lekker en niet voor
herhaling vatbaar.
Volgende morgen een goed ontbijt en de rest vergeten we,we concentreren ons op
het volgende punt.
Richting Normandie,en om juist te zijn Luc-sur-Mer gaat het worden voor 3
nachten om als uitval basis te gebruiken voor de vele bezienswaardigheden te
bekijken.
Deze keer terug een camping met ons tentje (wat we zelf ook tof vinden) werd al
vlug geen probleem.
Camping Luc Sur Mer
Als alles klaar was konden we genieten van rustige leven aldaar met de toch wel
leuke restaurantje en het toerisme die allen maar één doel hebben “het zoveel
mogelijk opsnuiven van de gebeurtenissen die op deze standen plaats vonden”
Wat ik nog niet door had was het feit dat we zo dicht bij huis toch nog een reus
te beklimmen hadden,en wat voor één!!
(later moet blijken dat dit De moeilijkste
van heel de vakantie zou worden)
Maar eerst ook de (sfeer) opsnuiven van al dat oorlog geweld die zich daar
voordeed en genieten van het landschap want dit is daar echt ook wel prachtig.
Langs de vele herdenkt plaatsen op de stranden tot
Saint-Mere-Eglise heb je de museums die te bezichtigen zijn
en waas de realiteit
je onder de neus word geschoven op onverbloemde wijze!
Echte kippenvel momenten hebben we pas gekregen bij het
bezoeken van een Amerikaanse begraafplaats waar je om te beginnen (bij de volle
rondleiding)
door een metaal detector moet gaan!
De (sfeer) die daar hangt heb ik geen woorden voor maar ben heel blij dat we dit
gedaan hebben.
De vele teksten en uitleg zeggen veel maar enkele beelden en muziek doet je
haren recht komen!
Met een wrang gevoel in de maag van al wat we zagen zijn we
toch maar de volgende (en trouws onze voorlaatste dag in Normandie)
begonnen aan
die Echte reus die we voor de boeg hadden.
Deze dag was ons doel de Top van Le Mont Saint Michel bereiken zonder
kleerscheuren!
Het mag daar wel prachtig zijn maar ik spreek over onze zwaarste bergtop van de
reis omdat deze er één is die je TE VOET moet doen!! Hihi
Eens je daar tussen al het volk bent boven geraakt zullen jullie van dezelfde
mening zijn als wij hoor.
Deze prachtige omgeving is dus enkel te voet te bereiken en
kan jullie er al bij vertellen dat het een flinke wandeling is alleen al van de
parkings naar het eiland.
Eens je terug op adem komt is het heus wel de moeite op dit
ook gezien te hebben als je daar voor te vinden bent.
De wandeling terug gaat altijd vlugger vind ik (raar hé)
Terug op de camping gekomen beslissen we om de laatste dag
gewoon ter plaatse door te brengen en door te nemen waar we onze laatste nacht
van ons Frans avontuur gaan slapen of we in één trok naar huis toe gaan.
Met nog wat tijd en geld (beetje toch) beslissen we om nog eens halt te houden
in een B&B in Boulogne-sur-Mer.
B&B La Voliere
We zijn daar met open armen ontvangen en het zal blijken dat we aldaar ooit wel
nog eens terug zullen gaan want Boulogne-sur-Mer is leuker en mooier dan
gedacht!
De mensen van deze B&B hebben enkel een garage om hun eigen wagen in te plaatsen
maar zonder enige moeite
plaatste de man zijn auto op de straat om de motor te
kunnen binnen zetten,wat we zeer erg op prijs stelde.
Op aanraden van de man bezochten we de oude stad die op wandel afstand van de
B&B ligt.
In de kleine straatjes die de oude stad rijk is kan je naar
hartenlust eten en drinken van de streekgebonden producten die worden
aangeboden.
Na een stevig hap te hebben binnen gewerkt gingen we toch
nog eens een kijkje nemen aan de haven.
Deze was op enkele lokale vissers na heel rustig wat ons deed beseffen dat het
einde van onze reis in zicht was!
De weg terug naar de B&B verliep heel snel want beide hadden dringend nood aan
een toilet.
De volgende morgen werden we door de eigenaar getrakteerd op een heel uitgebreid
ontbijt (waar we natuurlijk voor betaald hadden)
en al vlug konden we buiten
zien dat de laatste trip naar huis terug in regen outfit gingen zijn!
We hebben de mensen daar bedankt voor de moeite en in één ruk (rukje) de pan
naar onze voordeur gesteurd.
Eens de motor terug op stal stond konden we op de teller zien dat we “4875 km”
hadden gebold op die 17 dagen door het franse landschap met de ST1300.
Rest mij nu enkel nog zeggen;
Bedankt ” Frankrijk” voor de o zo mooie wegen en mensen aldaar!
Bedankt “Katrien” voor de super gezellige vakantie waarvan er nog zullen volgen!
Maar de grootste BEDANKT gaat naar iemand waarvan ik niet
op voorhand wist of HIJ het zou goed doen !!
Bedankt “ HONDA PAN EUROPEAN” voor ons veilig terug thuis
te brengen!!
Motor pagina
